Lost Prince บทที่ 2

Post : 870

คลิก:

บทที่ 2 เจ้าชายหายตัวไป

จำได้ว่าตอนนั้น ข้ารีบทะลึ่งตัวลุกพรวด ถลาออกไปจากห้องนอนสีหวานแหววของตัวเอง ยังไม่ทันวิ่งไปไหน เพราะที่เกิดเหตุดันเป็นห้องที่อยู่ระเบียงฝั่งตรงข้ามนี่เอง

ข้าไม่อยากอธิบายแบบแปลนของปราสาทให้มันยุ่งยาก เอาเป็นว่าพระราชวังหลังนี้กว้างใหญ่ไพศาลมาก ข้าอยู่ที่ปีกตะวันออกของปราสาท ชั้นที่ข้าอยู่นี้นั้นเต็มไปด้วยห้องต่างๆมากมาย แต่ก็ถูกปิดเอาไว้ไม่ได้ใช้งานมากเท่าไร ปีกตะวันออกกับตะวันตกอยู่ตรงข้ามกัน และแน่นอนว่ามันไกลมาก ห้องที่ข้าว่านั่นไม่ได้อยู่ปีกตะวันตกหรอก แต่มันอยู่ตรงข้ามกับห้องของข้า โดยมีระเบียงและสวนดอกไม้กั้นเอาไว้เท่านั้น

ดูเหมือนจะเคยได้ยินสายข่าวลับๆของข้าพล่ามออกมาว่าท่านพ่อทรงอยากให้ข้ากับคู่หมั้นสนิทสนมกลมเกลียวกันโดยเร็ว จึงพระราชทานห้องฝั่งตรงข้ามเป็นห้องพระราชอาคันตุกะโดยเฉพาะเจาะจง

ใครๆก็รู้ว่าห้องนั่นเป็นห้องของเจ้าชายพระคู่หมั้นที่เพิ่งเดินทางมาถึงเมื่อเย็นเข้าพักอยู่ อยากจะรู้จริงๆว่านางกำนัลหน้าไหนที่ตะโกนป่าวว่าเจ้าหญิงถูกลักพาตัวไปที่หน้าห้องแขกไม่ทราบ? นี่เด็กใหม่ไม่รู้ความ หรือพากันโง่กันหมดกันแน่? เพราะดูเหมือนไม่มีใครเลยที่จะสำเหนียกว่าที่ที่พวกนั้นพากันออกันอยู่นั่นมันใช่ห้องของข้าเสียที่ไหนกันเล่า!

จิ้ม:

คอมเมนท์ จิ้ม

อ่านต่อบทที่ 3
หรือกลับหน้าสารบัญ