FirstWater
Post : 870
| เรื่อง: Lost Prince บทที่ 4 Fri Jul 15, 2016 8:33 am | |
| - คลิก:
กด "รับทราบ" ด้านบนเพื่ออ่านข้อความที่ซ่อนไว้
บทที่ 4 เจ้าชายออกตามหาวิธีแก้คำสาป ข้ารู้สึกคิดผิดอย่างมากที่ตกลงปลงใจยอมออกตามหาวิธีแก้คำสาปเพื่อช่วยเจ้าชายบ้านั่น ไม่อย่างนั้นก็คงไม่ต้องมาเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันถูกไฟริษยาสุมอกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันแบบนี้ถึงจะรู้อยู่แล้วว่าอีกฝ่ายเป็นผู้ชายด้วยกัน แต่ก็หงุดหงิดกับใบหน้าสวยหวานนั่นจริงๆ ข้าเคยเป็นเจ้าหญิงที่มีเสียงเล่าลือว่างามเลิศในปฐพีที่สุดของอาณาจักร แต่พอมาเทียบกับเจ้าชายที่เป็นถึงคู่หมั้นตัวเองแล้ว... ฮือ...ข้าไปเกิดใหม่ดีไหม จะได้ไม่ต้องอับอายที่ตัวเองเกิดมาเป็นผู้หญิง แต่สวยสู้ผู้ชายแท้ๆไม่ได้น่าเสียใจอย่างยิ่งที่หมอนั่นเป็นผู้ชายแท้ๆจริงๆตามที่อ้าง เพราะข้าจัดการพิสูจน์มาแล้วเรียบร้อย ถึงจะไม่ได้สำรวจช่วงล่างเพราะถูกเฟริสกับเคราซห้ามปรามหัวชนฝา แต่แผ่นอกแบนเรียบนั้นก็พอจะเป็นที่พิสูจน์ได้ว่าอีกฝ่ายเป็นผู้ชายจริงๆ เพราะมันแบนยิ่งกว่าเฟริสเสียอีก อย่างน้อยเฟริสก็มีมากกว่านิดหน่อยล่ะนะแม้จะรู้อย่างนั้นแล้ว แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความหงุดหงิดของข้าทุเลาลงได้เลย เพราะเคราซเอาอกเอาใจหมอนั่นเสียยิ่งกว่าไข่ทองคำ...ไม่รู้ติดใจอะไรนักหนา หรือเพราะใบหน้างดงามหยดย้อยนั่น?- จิ้ม:
ข้อความที่เหลือถูกซ่อนไว้ ต้อง ตอบก่อนจึงจะมองเห็น
อ่านต่อด้านล่าง
แก้ไขล่าสุดโดย FirstWater เมื่อ Mon Jul 18, 2016 4:36 pm, ทั้งหมด 5 ครั้ง |
|
FirstWater
Post : 870
| เรื่อง: Re: Lost Prince บทที่ 4 Fri Jul 15, 2016 11:36 am | |
| ข้ากับเคราซและฟีวาเรสเคลื่อนกายอย่างเงียบเชียบไปทางบานหน้าต่างของกระท่อมหลังนั้น ข้ากับเคราซแทบจะไม่กล้าหายใจด้วยกลัวคนในบ้านจะสังเกตพบเห็น เสียงพูดคุยแว่วมาจากภายในนั้นให้ได้ยินพอจับใจความได้บ้าง“เหนื่อยกันไหม? วันนี้ข้าทำพายของโปรดของพวกเจ้าด้วยนะ” เสียงหวานใสของหญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานเหมือนพูดกับเด็กๆไม่มีผิด“เหนื่อย”“ไม่ซะหน่อย”“เหนื่อยนิดๆ แต่ชินแล้ว”“เหนื่อยคืออะไรกินได้ไหม”“เหนื่อยแล้วไง สนุกจะตาย”“พายๆๆๆๆ”“อย่ากินหมดนะ! เจ้าตะกละ!”เสียงเอะอะของเหล่าคนแคระพูดตอบหญิงงามฟังดูวุ่นวายเหมือนเด็กหลายคนแย่งกันพูดไม่มีผิด“ลูนาร์เป็นอย่างไรบ้าง?” คนแคระตนหนึ่งเอ่ยถามกับหญิงสาว“ขาดีขึ้นมากแล้ว ไม่บวมแล้วล่ะ” หญิงสาวตอบ“อ้าว พวกท่านกลับมากันแล้วเหรอ?” เสียงที่คุ้นเคยอีกเสียงดังขึ้น พาให้ร่างของเคราซกระตุกขึ้นมาทันที ข้าที่ตกใจไม่แพ้กันรีบตะครุบร่างของเคราซไม่ให้พุ่งเข้าไปในบ้านให้คนอื่นแตกตื่น- จิ้ม:
ข้อความที่เหลือถูกซ่อนไว้ ต้อง ตอบก่อนจึงจะมองเห็น
|
|